SMS-ku

dening : T I U R

Dakplayokake wektu

Ing gemontang bandhul jam omahku

Ngirim SMS menyang nomermu

Ing selaning pring ora pethuk kang ngrembuyung

Nyilakake gegodhongan

Nyingkirake eri bebondhotan

Nyuklek camplang-camplang garing

Kang nggarit pulung ati

Dakkirim sms ing wengi kang adem

Ngliwati sepi kang ora sapa aruh

Ora medhot impen kang mili

Ing selanin pring ora pethuk kang ngrembuyung

Ing langit ngendi mboktitipake kangenku ?

Mitraku, dening : T I U R

MITRA.....Wis daktampa nawalamu mitra

Nalika udan deres sasi februari kang nggugah sepining ati

Durung wae rampung anggonmu

Mbabar crita kanthi mawa sewu rasa

Kang isih kemrungsung ing sajroning dhadha

Nanging pepisahan iki bakal dumadi

Tan rinasa wis telung taun luwih nyecep ngelmu bebarengan

Ora ana tembung liya

Kajaba atur panuwunku marang sliramu

Kang wis gelem nampa cacatku kanthi lila legawaning ati

Mitra...

Najan netra iki ora bisa sapatemon

Ananging tali kang wis karonce iki

Aja nganti ilang kasimpar ilining mangsa

Dakakoni pancen iki kang wis dadi pesthening gusti

Yen pepisahan iki kudu dumadi

Mitra...

Wengi iki wewayanganmu kumlebat maneh

Dina-dina kang kelakon wingi tansah dadekake

Tumetese waspaku

Lan nalika wengi terus lumaku kanthi tumekaning lingsir

Aku takon marang senthir

Kang isih setya madhangi pikir

Kapan aku lan kowe ketemu lan nulis crita endah kaya wingi kuwi